Moçambique - África
A ilha de Moçambique está situada na Costa Oriental da África, a norte de Sofala, mede apenas 2,5 Km de comprimento, e tem 1,5 Km na sua máxima largura.
Localiza-se à entrada de uma baía, ficando a aproximadamente a 3 Km de terra. Vasco da Gama esteve aqui em 1498, quando da sua primeira viagem para a Índia, mas a ocupação portuguesa só teve início em 1506.
Este pedaço de chão africano conserva o mais importante conjunto artístico de origem portuguesa, anterior ao século XX, em toda a África.
Tal facto deve-se, por um lado, à sua posição estratégica, para apoio às navegações entre a Europa e a Ásia, e também ao facto de aqui ter estado o Governo de Moçambique até final do século XIX.
À primeira fortaleza construída foi dado o nome de São Sebastião. As obras demoraram muito, nomeadamente por falta de mão de obra especializada e também de materiais, e em 1581 ainda continuavam. O fortim de Santo António e o forte de Sáo Lourenço, são outras das defesas construídas na ilha.
Um espaço privilegiado é a Praça da Alfândega, ainda hoje é a principal praça da cidade, com um coreto no meio, um belíssimo jardim, e dotada de admiráveis candeeiros franceses de estilo Arte Nova.
Uma das ruas mais interessantes é a Rua da Carreira, com edifícios de boa traça, contínuos, com arcadas no piso térreo a comunicar com lojas, permitindo a circulação com comodidade, sem que os transeuntes tenham de suportar o sol intenso ou a chuva impiedosa.
Quanto à arquitectura religiosa, sabemos que em 1636 já existiam as igrejas de São Sebastião (dentro da fortaleza), a Matriz ou Sé, a igreja da Companhia de Jesus, a dos padres de São Domingos, a da Misericórdia, e as capela de Nossa Senhora do Baluarte, de Santo António e da Nossa Senhora da Saúde
A capela de Nossa Senhora do Baluarte é a mais antiga construção que se conserva na ilha de Moçambique. É de estilo Manuelino e foi mandada construir em 1522.
O mais importante conjunto de edifícios religiosos da ilha é a igreja e colégio da Companhia de Jesus. A data da sua fundação não é muito fácil de determinar, mas sabemos que os jesuítas já aqui estavam em 1603, onde abriram uma escola a pedido dos habitantes locais.
A igreja de Nossa Senhora da Saúde mantém-se de pé, embora profundamente alterada.
O Palácio do Governo está instalado no edifício do antigo Colégio da Companhia de Jesus, que foi adaptado, ao longo de várias campanhas de obras, para as suas novas funções. A sua grande fachada é imponente, praticamente sem elementos ornamentais. O edifício organiza-se em torno de um pátio, onde foi criada uma escada de aparato com dois lanços, para dar monumentalidade à entrada da residência do governador-geral. O recheio é excelente, com mobiliário e tudo o mais que serviu o último governador que aqui residiu.
Localiza-se à entrada de uma baía, ficando a aproximadamente a 3 Km de terra. Vasco da Gama esteve aqui em 1498, quando da sua primeira viagem para a Índia, mas a ocupação portuguesa só teve início em 1506.
Este pedaço de chão africano conserva o mais importante conjunto artístico de origem portuguesa, anterior ao século XX, em toda a África.
Tal facto deve-se, por um lado, à sua posição estratégica, para apoio às navegações entre a Europa e a Ásia, e também ao facto de aqui ter estado o Governo de Moçambique até final do século XIX.
À primeira fortaleza construída foi dado o nome de São Sebastião. As obras demoraram muito, nomeadamente por falta de mão de obra especializada e também de materiais, e em 1581 ainda continuavam. O fortim de Santo António e o forte de Sáo Lourenço, são outras das defesas construídas na ilha.
Um espaço privilegiado é a Praça da Alfândega, ainda hoje é a principal praça da cidade, com um coreto no meio, um belíssimo jardim, e dotada de admiráveis candeeiros franceses de estilo Arte Nova.
Uma das ruas mais interessantes é a Rua da Carreira, com edifícios de boa traça, contínuos, com arcadas no piso térreo a comunicar com lojas, permitindo a circulação com comodidade, sem que os transeuntes tenham de suportar o sol intenso ou a chuva impiedosa.
Quanto à arquitectura religiosa, sabemos que em 1636 já existiam as igrejas de São Sebastião (dentro da fortaleza), a Matriz ou Sé, a igreja da Companhia de Jesus, a dos padres de São Domingos, a da Misericórdia, e as capela de Nossa Senhora do Baluarte, de Santo António e da Nossa Senhora da Saúde
A capela de Nossa Senhora do Baluarte é a mais antiga construção que se conserva na ilha de Moçambique. É de estilo Manuelino e foi mandada construir em 1522.
O mais importante conjunto de edifícios religiosos da ilha é a igreja e colégio da Companhia de Jesus. A data da sua fundação não é muito fácil de determinar, mas sabemos que os jesuítas já aqui estavam em 1603, onde abriram uma escola a pedido dos habitantes locais.
A igreja de Nossa Senhora da Saúde mantém-se de pé, embora profundamente alterada.
O Palácio do Governo está instalado no edifício do antigo Colégio da Companhia de Jesus, que foi adaptado, ao longo de várias campanhas de obras, para as suas novas funções. A sua grande fachada é imponente, praticamente sem elementos ornamentais. O edifício organiza-se em torno de um pátio, onde foi criada uma escada de aparato com dois lanços, para dar monumentalidade à entrada da residência do governador-geral. O recheio é excelente, com mobiliário e tudo o mais que serviu o último governador que aqui residiu.
MOZAMBIKO SALA
MOZAMBIKAS – AFRIKA
MOZAMBIKAS – AFRIKA
Mozambiko sala yra rytinėje Afrikos pakrantėje, į šiaurę nuo Sofalos, 2,5 km ilgio ir daugiausia 1,5 km pločio.
Ji plyti prie įėjimo į įlanką, maždaug už 3 kilometrų nuo kranto. Vasco da Gama čia atvyko1498-taisiais, per savo pirmają kelionę į Indiją, tačiau portugalų okupacija prasidėjo tik 1506-taisiais.
Šis žemės gabalėlis išlaikė svarbiausią iki XX amžiaus portugalų meno palikimą Afrikoje.
Taip yra visų pirma dėl strateginės jo pozicijos rengiant keliones tarp Europos ir Afrikos bei dėl to, jog Mozambiko valdžia čia buvo įsikūrusi net iki XIX amžiaus pabaigos. Pirma čia pastatyta tvirtovė buvo pavadinta San Sebastiano vardu. Jos statybos užtruko itin ilgai dėl specialistų ir medžiagų trūkumo. Kitos dvi salos tvirtovės gavo Santo António ir Sáo Lourenço vardus.
Svarbiausia saloje yra “Muitinės aikštė” su pakyla viduryje, gražiu sodu ir nuostabiais prancūzų moderniojo meno šviestuvais.
Viena ydomiausių - Carreira gatvė, su ištisine virtine gražiausių kontūrų namų, kurių pirmojo aukšto arkados jungiasi su parduotuvėmis, taip apsaugodamos praeivius nuo intensyvios saulės ar lietaus ir sudarydamos galimybes patogiam judėjimui.
Kalbant apie religinę architektūrą, žinome, kad 1636-taisiais jau egzistavo San Sebastiano bažnyčia (tritovės viduje), Katedra, Jėzaus bendruomenės bažnyčia, Šventųjų sekmadienių kunigų bažnyčia, Vargšų prieglaudos bažnyčia bei Baluarte motinos, Šventojo Antonio ir Sveikatos motinos koplyčios.
Baluarte motinos koplyčios konstrukcija yra seniausia išlikusi Mozambiko saloje. Ji pradėta statyti 1522-taisiais, manuelino stiliumi.
Svarbiausias religinių statinių junginys saloje yra Jėzaus bendruomenės kolegija ir bažnyčia. Nėra lengva nustatyti jų pastatymo datą, tačiau žinoma, kad jėzuitai čia lankėsi jau 1603-čiaisiais ir salos vietinių gyventojų prašymu atidarė mokyklą.
Sveikatos motinos bažnyčia vis dar stovi, tačiau žymiai pakitusi.
Valdžios rūmai yra įrengti buvusios Jėzaus bendruomenės kolegijos pastate, kuris per keletą metų darbo buvo pritaikytas naujoms funkcijoms. Jo įspūdingas fasadas praktiškai neturi jokių dekoratyvinių elementų. Pastatas supa kiemą, o dvejos laiptų eilės suteikia monumentiškumo generalinio gubernatoriaus rezidencijos įėjimui. Vidus įrengtas puikiai, su baldais ir viskuo kitu, ką naudojo paskutinis čia gyvenęs gubernatorius.
Ji plyti prie įėjimo į įlanką, maždaug už 3 kilometrų nuo kranto. Vasco da Gama čia atvyko1498-taisiais, per savo pirmają kelionę į Indiją, tačiau portugalų okupacija prasidėjo tik 1506-taisiais.
Šis žemės gabalėlis išlaikė svarbiausią iki XX amžiaus portugalų meno palikimą Afrikoje.
Taip yra visų pirma dėl strateginės jo pozicijos rengiant keliones tarp Europos ir Afrikos bei dėl to, jog Mozambiko valdžia čia buvo įsikūrusi net iki XIX amžiaus pabaigos. Pirma čia pastatyta tvirtovė buvo pavadinta San Sebastiano vardu. Jos statybos užtruko itin ilgai dėl specialistų ir medžiagų trūkumo. Kitos dvi salos tvirtovės gavo Santo António ir Sáo Lourenço vardus.
Svarbiausia saloje yra “Muitinės aikštė” su pakyla viduryje, gražiu sodu ir nuostabiais prancūzų moderniojo meno šviestuvais.
Viena ydomiausių - Carreira gatvė, su ištisine virtine gražiausių kontūrų namų, kurių pirmojo aukšto arkados jungiasi su parduotuvėmis, taip apsaugodamos praeivius nuo intensyvios saulės ar lietaus ir sudarydamos galimybes patogiam judėjimui.
Kalbant apie religinę architektūrą, žinome, kad 1636-taisiais jau egzistavo San Sebastiano bažnyčia (tritovės viduje), Katedra, Jėzaus bendruomenės bažnyčia, Šventųjų sekmadienių kunigų bažnyčia, Vargšų prieglaudos bažnyčia bei Baluarte motinos, Šventojo Antonio ir Sveikatos motinos koplyčios.
Baluarte motinos koplyčios konstrukcija yra seniausia išlikusi Mozambiko saloje. Ji pradėta statyti 1522-taisiais, manuelino stiliumi.
Svarbiausias religinių statinių junginys saloje yra Jėzaus bendruomenės kolegija ir bažnyčia. Nėra lengva nustatyti jų pastatymo datą, tačiau žinoma, kad jėzuitai čia lankėsi jau 1603-čiaisiais ir salos vietinių gyventojų prašymu atidarė mokyklą.
Sveikatos motinos bažnyčia vis dar stovi, tačiau žymiai pakitusi.
Valdžios rūmai yra įrengti buvusios Jėzaus bendruomenės kolegijos pastate, kuris per keletą metų darbo buvo pritaikytas naujoms funkcijoms. Jo įspūdingas fasadas praktiškai neturi jokių dekoratyvinių elementų. Pastatas supa kiemą, o dvejos laiptų eilės suteikia monumentiškumo generalinio gubernatoriaus rezidencijos įėjimui. Vidus įrengtas puikiai, su baldais ir viskuo kitu, ką naudojo paskutinis čia gyvenęs gubernatorius.
(translation: Giedrė Liutkevičiūtė)
1 comentário:
algum dia temos combinar o tour a Mocambique! que os parecem? ;)
Enviar um comentário